بررسی رابطه شیوع بیماری سالک با عناصر اقلیمی در شرق شهرستان اصفهان

بیماری سالک زندگی انسان را از جنبه­های جسمی و روحی تحت تأثیر قرار می­دهد و شیوع آن تحت تأثیر شرایط اقلیمی و محیطی قرار دارد. هدف این پژوهش بررسی عناصر اقلیمی بر گسترش این بیماری در منطقه شرق شهرستان اصفهان است. برای این منظور از داده­های ماهانه تعداد مبتلایان به بیماری سالک در مراکز بهداشتی درمانی 11 شهر شرق اصفهان استفاده شده است. هم­چنین از      داده­های اقلیمی ماهانه ایستگاه ورزنه و نیز 9 ایستگاه هم­جوار استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد ارتباط تعداد مبتلایان به سالک با عناصر اقلیمی؛ ساعات آفتابی، دمای هوا، رطوبت نسبی با زمان تأخیر 2 تا 4 ماهه در همه شهرهای شهرستان اصفهان در سطح اطمینان 99 درصد معنادار است ولی روابط آن با عناصر بارش و سرعت وزش باد در هیچ یک از شهرها بصورت همزمان و غیرهمزمان معنادار نمی­باشد. ارتباط معکوس تراکم مبتلایان به سالک و فاصله از گودال گاوخونی که در سطح اطمینان 95 درصد معناردار است نشان می­دهد نواحی پست و باتلاقی می­تواند نقش مؤثری در افزایش مبتلایان به سالک داشته باشد.